Chrześcijaństwo antyczne to drugie obok Religii Cesarstwa Rzymskiego z dzieł napisanych przez Tadeusza Zielińskiego u schyłku życia w Bawarii, podczas drugiej wojny światowej. To ostatnie dzieło długiego i pracowitego żywota, nosi wszelkie cechy z nim się żegnania. Bardzo osobiste wprowadzenie Tadeusza Zielińskiego do tej książki, zatytułowane „Tęsknota” daje wyraz tym nastrojom, pogłębionym z pewnością śmiercią ukochanej córki Weroniki, z którą przybył do Bawarii z Warszawy, a która zmarła podczas powstawania „chrześcijaństwa antycznego”. Czytając końcowy rozdział książki, nie sposób oprzeć się refleksji, że jest to więcej, niż żegnanie się z czytelnikami, z odbiorcami jego bogatej twórczości.