Koncepcje bezpieczeństwa państw Europy Środkowej po 1989 roku
83-89886-72-3, 978-83-89886-72-9/Iwona Pawlikowska/2006/336
8,96 $
Brutto
Książka ta podejmuje ważny problem rozwoju koncepcji bezpieczeństwa państw Europy Środkowej po zakończeniu zimnej wojny. Mianem Europy Środkowej określa się tu Bułgarię, Polskę, Republikę Czeską, Rumunię, Słowację i Węgry. Autorka dokonała analizy szczegółowych koncepcji bezpieczeństwa państw regionu: koncepcji współpracy subregionalnej, koncepcji paneuropejskich, koncepcji euroatlantyckich i koncepcji integracji europejskiej. Rozwój poszczególnych koncepcji odbywa się we wszystkich państwach regionu w sposób równoległy, można zatem wyróżnić fazy rozwoju, wspólne dla każdej z koncepcji: formułowania, rozbudowy i implementacji (bądź doprecyzowania, bądź sporów). Analizowane koncepcje nie są rozłączne (autonomiczne; lecz komplementarne, współzależne. Różna jest natomiast intensywność i dynamika rozwoju każdej z nich. Koncepcje zapewniania bezpieczeństwa państw poprzez współpracę i/lub członkostwo w różnych instytucjach stwarzają możliwość artykułowania i realizacji interesów bezpieczeństwa tych państw na wielu forach, z których każde zajmuje się innymi aspektami bezpieczeństwa; wskazują też na nowe, postzimnowojenne pojmowanie bezpieczeństwa, zgodnie z jego szeroką definicją nie ograniczające się jedynie do wymiaru militarnego.
Koncepcje bezpieczeństwa państw Europy Środkowej po 1989 roku Iwona Pawlikowska
83-89886-72-3, 978-83-89886-72-9/Iwona Pawlikowska/2006/336
Specyficzne kody
Książka ta podejmuje ważny problem rozwoju koncepcji bezpieczeństwa państw Europy Środkowej po zakończeniu zimnej wojny. Mianem Europy Środkowej określa się tu Bułgarię, Polskę, Republikę Czeską, Rumunię, Słowację i Węgry. Autorka dokonała analizy szczegółowych koncepcji bezpieczeństwa państw regionu: koncepcji współpracy subregionalnej, koncepcji paneuropejskich, koncepcji euroatlantyckich i koncepcji integracji europejskiej. Rozwój poszczególnych koncepcji odbywa się we wszystkich państwach regionu w sposób równoległy, można zatem wyróżnić fazy rozwoju, wspólne dla każdej z koncepcji: formułowania, rozbudowy i implementacji (bądź doprecyzowania, bądź sporów). Analizowane koncepcje nie są rozłączne (autonomiczne; lecz komplementarne, współzależne. Różna jest natomiast intensywność i dynamika rozwoju każdej z nich. Koncepcje zapewniania bezpieczeństwa państw poprzez współpracę i/lub członkostwo w różnych instytucjach stwarzają możliwość artykułowania i realizacji interesów bezpieczeństwa tych państw na wielu forach, z których każde zajmuje się innymi aspektami bezpieczeństwa; wskazują też na nowe, postzimnowojenne pojmowanie bezpieczeństwa, zgodnie z jego szeroką definicją nie ograniczające się jedynie do wymiaru militarnego.