W niniejszej pracy autor podjął i przekonująco wyeksplikował ważny temat badawczy. Zbiegają się z nim skomplikowane relacje związków słowa i muzyki, a konkretniej – relacje treści librett, generowanych przez nie postaci, dialogów i sytuacji scenicznych oraz odpowiednio wybieranych przez kompozytorów tonacji w dziełach operowych i dramatach muzycznych. Rękojmią Jarosława Mianowskiego jest świetna znajomość problematyki i twórczości operowej oraz dobra umiejętność posługiwania się słowem w hermeneutycznym oglądzie wielkich dzieł słowno-muzycznych, dzięki czemu omija on mało płodną muzykologiczną tautologię (opisywanie nut słowami). Dlatego książkę z pożytkiem i bez większych trudności przeczyta nie tylko muzykolog i adept muzykologii, muzyk i student szkolnictwa muzycznego, ale i ambitniejszy meloman.