Mimo upływu lat i wielu przejść, sylwetka mego miasta Lwowa nie znika z mych oczu, tak jak je widziały będąc młode... Mając 21 lat, opuściłem je, aby jako aktor w teatrze grozy czy hazardzista gry, w której jedyną stawką była śmierć lub życie - jednak wygrać życie. Jednym z asumptów mej wygranej był duch rodzinnego miasta, którym nasiąknąłem za młodu...