Nasze długie cienie

To książka dość specyficzna, bowiem zarówno powieśc, jak i - do pewnego stopnia - proza dokumentalna (autentyczne postacie, wydarzenia). Przy czym fabularna konstrukcja (historia poszukiwania śladów pewnego oficera) stanowi pretekst do przywołania niektórych istotnych, czy tylko charakterystycznych momentów z naszej rzeczywistości od przedwojnia po lata osiemdziesiąte. A ta piękna i całkiem niepiękna polska przeszłość przepuszczona została przez szczególny filtr narracji w pierwszej osobie.