Być morze bez-sen

Brudnopis
Do widzenia, moje wiersze, Dobranoc. Nie wierzę, Że spotkamy się rano. Po co wam to? Nikt was nie czyta.
Ot, oglądają. Pochwalą.
Niebo poetów to ledwie Jakieś akwarium, niewielkie, gdzie Utopione ryby Śpiewają, jakby na niby,
Poruszając bezgłośnie pyszczkami.
Czemu tak ja zupełnie Nie bywam otwarty na Szczęście ? I muszę się karać, by pisać?
No i krzywdzić, zarazem, Mojego Anioła Stróża Która płacze ?