W nowym tomiku autor daje przegląd znaczących momentów w swym życiu i dokonuje przewartościowań własnej drogi twórczej, poszukuje nowej stylistyki i środków wyrazu. Nie rezygnując z właściwych sobie założonych obrazów, zmierza do maksymalnej prostoty formy dla wyrażenia swych refleksji w obliczu kończącego się stulecia, podsumowania jego osiągnięć i klęsk. Świadom poważnych zagrożeń, przed jakimi u progu nowego wieku i tysiąclecia stanął świat, w którym potencjalnie – a od niedawna także realnie – koegzystuje piorunująca mieszanka zaawansowanej technologii i obłędnego fanatyzmu, jest Taborski poetą odmawiającym zgody na zło i deprecjację społeczeństwa.