Chandra

Czeski błąd

Chodziłem po Pradze z Andrzejem Piotrowskim,
pokazywał mi piwiarnie, metro, most Vaclava,
byliśmy pod Zlatym Tigrem i w wielu innych
miejscach kultowych,
dreptaliśmy tam dopóty,
dopóki wydreptało się we mnie
to czułe miejsce.

W tym miejscu do dzisiaj zdarzają się trzęsienia ziemi,
śni mi się na przykład, że jestem Józefem K.
albo że pod synagogą przywołuje mnie skinieniem [Golem
i przekazuje wielkie słowo emet, słowo Prawdy,
albo dzwoni Jan Pilar i znowu układamy antologię Hledam tedy (jsem,
a piękna redaktorka, Eva Pavkowa, staje przede mną naga
i zamienia się w Kwiecieńkę,
koty Hrabala ocierają się nam o łydki,
Jarmila z poematu Machy powstaje z
i wtedy,
wtedy właśnie w zupełnie niestosownym miejscu,
tym czułym miejscu,
Jaromir Nohavica śpiewa
o divkach v satech z krepdesinu.

Słyszę jeszcze romancę graną na trąbce Otokara Vavry,
i strzały na Vaclavskem Namesti
czuję, jak krew kapie mi z przestrzelonej dłoni
iskra z Jana Palacha,łza z oka,
choć tyle czasu minęło,
choć przegapiłem to wszystko
jak czeski błąd
w rachunkach.