W oparciu o wnikliwe i pomysłowe odczytanie twórczości Elizy Orzeszkowej Anna Chomicz napisała inteligentne i bardzo interesujące studium postyczniowej kultury epistolarnej, spełniające zarówno wymogi rzetelności naukowej, jak i lektury atrakcyjnej dla nieprofesjonalisty. Niewątpliwa erudycja autorki nie stanowi tu zbędnego balastu; funkcjonalnie wykorzystana w logicznie i klarownie przeprowadzonym wywodzie służy zbudowaniu własnej koncepcji, a solidnie zebrana obszerna bibliografia podmiotowa i przedmiotowa oraz rozbudowane przypisy dopełniające kwestie podejmowane w poszczególnych rozdziałach mogą posłużyć za rodzaj przewodnika po zagadnieniach dotyczących komunikacji pisemnej nie tylko Orzeszkowej. Rozległe pole badawcze - 79 utworów narracyjnych wraz z całą opublikowaną korespondencją pisarki, której liczne fragmenty dotyczące istoty i funkcji listu, słusznie traktowane przez Autorkę jako wypowiedzi metatekstowe, stanowią mocny fundament efektownych powieściowych analiz [...].

Z recenzji prof. dr hab. Marii Wożniakiewicz-Dziadosz

Temat książki Anny Chomicz jest bardzo atrakcyjny, aż dziwne, że nie doczekał się dotąd całościowego opracowania. Bowiem sytuacja i styl listowania Orzeszkowej oraz jej wielostronne zainteresowanie listem są jednocześnie reprezentatywne dla epoki i wyjątkowe w epoce. Obecność listu w prozie Orzeszkowej wiąże się z tak istotnym kręgiem zagadnień, jak duchowy klimat i świadomość epoki oraz autoświadomość jej twórców. [...] Monografia Anny Chomicz ukazuje twórczość Orzeszkowej bardzo interesująco i w nowym świetle, chociaż w kręgach tematycznych ogólnie znanych i ogólnie łączonych z tą twórczością, A tego rodzaju nowatorstwo wydaje się szczególnie cenne.