ksiazka
  • ksiazka

Psychoanaliza w dyskursie edukacyjnym. Radykalność humanistyczna teorii i praktyki pedagogicznej. Konteksty nie tylko Lacanowski

978-83-7780-520-6/Klaudia Węc/2012/488
$10.62
Tax included

Publikacja jest gruntownym studium odniesień do najbardziej uznanych koncepcji współczesnej humanistyki, osadzającym tematykę rozważań w kontekście historii recepcji psychoanalizy w Polsce. Pod wieloma względami sposób ujęcia wybranych kategorii (opór, fantazmat, przeniesienie, narcyzm) czy śledzenie jakości i zaawansowania recepcji psychoanalizy w pedagogice, psychologii oraz socjologii jest godzien najwyższego uznania i tymczasem nie ma sobie równych. Należy podkreślić specjalną cechę nastawienia epistemologicznego podjętych w pracy rozważań, polegającą na uwypuklaniu przeszkód poznawczych, ograniczeń interpretacyjnych, na osadzaniu dylematów w przestrzeni oscylacji miedzy brakiem i nadmiarem czy na prowadzeniu rekonstrukcji wobec zróżnicowania recepcji, a zarazem osadzenia problematyki na tle węzłowych pytań i sporów w humanistyce współczesnej (o podmiot, o nowoczesność, o władzę i wiedzę, o typy perswazji wychowawczej i terapeutycznej, o pojmowanie rozwoju osobowego etc.). Publikacja ta z całą pewnością powinna znaleźć swoje miejsce w każdej bibliotece szkół wyższych i w zbiorach prywatnych osób zainteresowanych w kompetentnym oglądzie na poziomie wyższym najbardziej aktualnych tematów humanistyki na styku pedagogiki, psychologii, psychoanalizy, w kontekście pytań o podmiotowość, rozwój osobowy, zróżnicowanie stanowisk i ich zderzenie w obrębie psychoanalizy i psychologii rozwojowej.

Fragment recenzji prof. dr. hab. Lecha Witkowskiego

Dokonana przez Klaudię Węc analiza myśli psychoanalitycznej zasługuje na uwagę i uznanie jako wartościowa próba ukazania znaczenia głównych kierunków współczesnej neopsychoanalizy dla pedagogiki i wzbogacenia przez to wiedzy na temat potrzeb wychowawczych dzieci i młodzieży w szeroko ujmowanym procesie edukacji. Autorka pracy przedstawiła solidnie udokumentowane studium, które ukazuje bogactwo i wielostronność psychoanalitycznego podejścia do problemów pedagogiki u progu XXI wieku.

Fragment recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Gałkowskiego
 

Studia zamierzone przez panią Klaudię Węc mają ogromny, wydawałoby się nieosiągalny dla jednego autora, zasięg. Dotyczą rekonstrukcji i dekonstrukcji radykalnej myśli humanistycznej w XX wieku i obejmują filozofię, psychologię, psychoanalizę, socjologię i pedagogikę. A jednak zostały zrealizowane na znakomitym poziomie strukturyzacji problematyki, wyrazistości i jasności dyskursu, kompletności analiz wykorzystujących niebywałą erudycję humanistyczną. Autorka wchodzi w głąb debat nad poszczególnymi teoriami, zwłaszcza nad nurtami psychoanalizy, poddaje je gruntownej, wielopryzmatowej krytyce, na czym nic nie traci zwięzłość i jasność poszczególnych cząstek i całostek rozprawy.

Fragment recenzji prof. zw. dr. hab. Zbigniewa Kwiecińskiego

 

Autorka podejmuje problem bardzo oryginalny, a jednocześnie trudny do rozwiązania: wielokontekstowej, interdyscyplinarnej, porównawczej rekonstrukcji dyskursu „radykalności humanistycznej” w odniesieniu do teorii i praktyki pedagogicznej, w kontekście założeń dyskursu psychoanalitycznego. [...] Praca znakomicie napisana, daje niepowtarzalny wgląd w - swobodnie kontekstualizowane przez Autorkę - relacje między psychoanalizą Lacanowską a pedagogiką. [... ] Narracje Autorki pozbawione są jakiegokolwiek moralizatorstwa - ciągle jeszcze obecnego w wielu pracach z dziedziny pedagogiki. [...] Książka Klaudii Węc wpisuje się w ideę pedagogiki interdyscyplinarnej, otwartej na dorobek innych nauk, niezamykającej się w swoich własnych „opłotkach”, zdolnej do przekraczania - przyjętych dotąd za standardowe - pól problemowych i metod badawczych.

Fragment recenzji prof. zw. dr. hab. Zbyszko Melosika

 

Inspiracją do napisania dla pedagogów książki, która obejmowałaby szeroko rozumiany dyskurs humanistyczny jest moje wieloletnie zainteresowanie koncepcją francuskiego psychoanalityka Jacquesa Lacana i osobiste przekonanie o konieczności podejmowania dyskursów dotąd słabo akcentowanych w naukach pedagogicznych. Siłą rzeczy, psychoanaliza stała się podstawą moich rozważań prowadzonych w obszarze dyskursu pedagogicznego ze szczególnym uwypukleniem potrzeby konstruowania alternatywnych metod wychowawczych ujmowanych w perspektywie kompetencji psychoanalitycznych. Interpretacje przeze mnie podejmowane są próbą odpowiedzi na pytania czy i w jaki sposób psychoanaliza może odgrywać rolę w praktyce i teorii pedagogicznej jako alternatywa szeroko rozpopularyzowanych tak zwanych „technik siebie” oraz zakładanej poprawności komunikacyjnej często ograniczanej do przyswajania zasad asertywności oraz umiejętności interpersonalnych opartych na koncepcji bezkonfliktowości i jednoznaczności.

Ze Wstępu

 

Quantity
In Stock

Psychoanaliza w dyskursie edukacyjnym. Radykalność humanistyczna teorii i praktyki pedagogicznej. Konteksty nie tylko Lacanowskie. Wydanie drugie Klaudia Węc
978-83-7780-520-6/Klaudia Węc/2012/488

Specific References