Księga gruntowa domeny złotowskiej, obejmująca dokumenty z lat 1619-1816, została założona dla urzędowego odnotowania wszelkich regulacji prawno-własnościowych całego kompleksu dóbr ówczesnej domeny złotowskiej: 1 miasta (Złotowa) i 20 wsi na terenie dzisiejszej ziemi złotowskiej. W obliczu zaginięcia archiwaliów złotowskich zawarte w Księdze materiały stanowią podstawowe źródło do badań nad przeszłością Złotowszczyzny i przebiegiem zmian prawno-własnościowych tego regionu z czasu I Rzeczypospolitej, jak i z okresu pruskiego do 1816 r. włącznie. Księga straciła swą użyteczność z chwilą przejęcia dóbr złotowskich przez pruskich Hohenzollernów w 1820 roku. Niemniej była ona w użyciu co najmniej do roku 1847, po czym zastąpiona została przez nowe formy ksiąg gruntowo-hipotecznych.