Jest to pierwszy – jak się wydaje – głos na rynku wydawniczym pochodzący ze środowiska oficerów politycznych wojska. Dlatego warto zapoznać się z tym, co autor ma do powiedzenia, tym bardziej, że był świadkiem lub uczestnikiem wielu zdarzeń czasu PRL i LWP. Z bliska, z bezpośredniego kontaktu i obserwacji, w sposób bardzo osobisty i momentami z dużą dozą szczerości przedstawia dotąd mało znane wątki z rzeczywistości wojskowej lat 1945–1980. Kierując się lojalnością wojskową i partyjną, ciągnął przez długie lata bagaż obowiązków, mimo narastającej w nim świadomości istnienia zła ustrojowego. Dlaczego rozstał się z LWP dopiero w 1980 r.? Zapis życiorysu Eugeniusza Stefaniaka Czytelnik może ocenić, to jego prawo. Wszystko wskazuje jednak na to, że jest on pochodną bolesnej opowieści o prawdziwych losach młodego pokolenia Polaków lat wojny i czasów powojennych.